Jacques Prévert-Να είστε ευγενικοί

Ι

Εκείνος που πουλάει τις τσακμακόπετρες

Στεφανωμένος από λάμψεις μες στη νύχτα

Φωνάζει στους διαδρόμους του σταθμού Ζαβέλ

Κι ενοχλεί με τις φωνές του

Τους πιο πολλούς περαστικούς

Όμως το βλέμμα του που καίει

Στο νου τους φέρνει αισθήματα καλά

Να είστε ευγενικοί

Φωνάζει ο άνθρωπος

Να είστε ευγενικοί με τις τροφές

Να είστε ευγενικοί

Με τα στοιχεία της φύσης

Τους ελέφαντες

Να είστε ευγενικοί με τις γυναίκες

Και με τα παιδιά

Να είστε ευγενικοί

Μ' όλους αυτούς που μένουν στο οικοδόμημα

Να είστε ευγενικοί

Μ' όλο το ζωντανό γύρω σας κόσμο.

II

Ακόμα να 'στε ευγενικοί μ' αυτή τη γη

Και με τον ήλιο

Και να τους λέτε ευχαριστώ κάθε πρωι ξυπνώντας

Ευχαριστώ

Γι' αυτή τη ζέστη

Για τα δέντρα

Για τα φρούτα

Για ό,τι τρώγεται

Και για ό,τι είν' όμορφο στο μάτι

Στο άγγιγμα

Να λέτε ευχαριστώ

Μην ενοχλείτε μην τους κριτικάρετε

Αυτοί ξέρουν καλά ποια είν'η δουλειά τους

Η γη κι ο ήλιος

Αφήστε τους λοιπόν

Αλλιώς μπορεί και να θυμώσουν

Και ν' αλλάξουνε να μεταμορφωθούν

Σε κολοκύθα

Σε πεπόνι

Ή τσακμακόπετρα

Και πάει λέγοντας…

Ο ήλιος ερωτεύτηκε τη γη

Κι η γη είν' ερωτευμένη με τον ήλιο

Είναι δικό τους θέμα

Υπόθεση δική τους

Και σε περίπτωση έκλειψης

Δεν είναι διόλου φρόνιμο κι ευγενικό να τους κοιτάτε

Πίσω απ' τα βρώμικα μικρά

Φυμέ τζαμάκια σας

Κείνη την ώρα θα τσακώνονται ασφαλώς

Όμως αυτά είναι θέματα προσωπικά

Καλύτερα κανείς να μην ανακατεύεται

Γιατί

Αν μπεις στη μέση κινδυνεύεις πια να μεταμορφωθείς

Σε μια πατάτα παγωμένη

Ή σ' ένα απλό εργαλείο που τα μαλλιά σγουραίνει

Έτσι είναι

Όσο για τ' άλλα δε μας αφορούν

Η γη αγαπάει τον ήλιο και γυρίζει ολοένα

Κι εκείνος τη θαυμάζει

Κι όμορφη τη βρίσκει

Και λάμπει επάνω της

Κι όταν κουράζεται

Πάει και ξαπλώνει

Τότε σηκώνεται η Σελήνη

Η παλιά ερωμένη του ήλιου

Που ζήλεψε

Και τιμωρήθηκε γι' αυτό

Παγώνοντας

Και τώρα βγαίνει μοναχά τη νύχτα

Ακόμα και με τη Σελήνη πρέπει

Να είστε ευγενικοί

Αλλιώς μπορεί να σας τρελλάνει

Μπορεί

Αν θέλει

Να σας μεταμορφώσει σε χιονάνθρωπο

Ή σε φανάρι εκεί στο δρόμο

Ή σε κερί

Συμπερασματικά για να τελειώνουμε

Δύο τελείες άνοιξε εισαγωγικά:

"Πρέπει όλος ο κόσμος να είναι ευγενικός μ' όλο τον

κόσμο αλλιώς γίνονται πόλεμοι… έρχονται επιδημίες

σεισμοί άγριες φουρτούνες κι εκτελέσεις…

Και χοντρά κακά μερμήγκια κόκκινα

έρχονται τη νύχτα και σας ροκανίζουνε τα πόδια

ενώ κοιμάστε".

Μετάφραση: Γιάννης Βαρβέρης, εκδ. Ύψιλον