Ο θάνατος επήλθε φυσιολογικά, φυσικό επακόλουθο
χρόνων σιγής και εγκατάλειψης. Πολλοί αναρωτήθη-
καν πώς συνέβη τόσο άσεμνα σε δημόσια θέα.
Μπορεί να ήταν ο ήλιος που ζάλιζε το πεζοδρόμιο.
Η ζέστη που έφερνε αναγούλα μαζί με καυσαέριο.
Σίγουρα δεν βοήθησαν τα χρηστά ήθη μιας ζωής με
τακτικά πρόσφορα και άκαυτο λάδι. Όσα χάπια δεν
χωνεύτηκαν, έμειναν άθικτα στο κομοδίνο για την
επόμενη ζωή, την ευτυχισμένη.
Οι εγκαταλειμμένες αγριεύουν με τα χρόνια. Συνη-
θίζουν να μιλούν δαγκώνοντας, να σπέρνουν γυαλιά
τις μέρες που γεννιούνται άγγελοι και να κρεμούν τη
ζήλια από τις βλεφαρίδες τους.
Προσπάθησα να τις ξορκίσω διατηρώντας μία σάπια
ευγένεια. Δεν μπόρεσα να καταλάβω την οικειοθελή
παραίτηση απ’ την αγάπη.
Πηγή : Andro.gr [ https://www.andro.gr/special-categories/badges/katerina-avgeri-new-poets/ ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου