Χτες βράδυ σβήνοντας το φως
οι ρίζες μου κοιμήθηκαν
και μού ’μειναν τα μάτια
μπλεγμένα μες στα φύλλα
ώσπου, αργά, μες στο σκοτάδι
μού πέφτει ένα κλαδί στο όνειρο
κι απ’ τον κορμό του ανέβηκε
ψυχρή κρυστάλλινη η νυχτιά
σαν νά ’ταν ιγουάνα διάφανο.
Τότε με πήρε ο ύπνος, με τύλιξε.
Τα μάτια και τα φύλλα μου έκλεισα.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου