Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2022

Μανόλης Αναγνωστάκης-Στ’ αστεία παίζαμε…


Στ’ αστεία παίζαμε!

Δε χάσαμε μόνο τον τιποτένιο μισθό μαςΜέσα στη μέθη του παιχνιδιού σάς δώσαμε και τις γυναίκες μαςΤα πιο ακριβά ενθύμια που μέσα στην κάσα κρύβαμε
Στο τέλος το ίδιο το σπίτι μας με όλα τα υπάρχοντα.Νύχτες ατέλειωτες παίζαμε, μακριά απ’ το φως της ημέραςΜήπως πέρασαν χρόνια; σαπίσαν τα φύλλα του ημεροδείχτηΔε βγάλαμε ποτέ καλό χαρτί, χάναμε χάναμε ολοέναΠώς θα φύγουμε τώρα; πού θα πάμε; ποιός θα μας δεχτεί;


Δώστε μας πίσω τα χρόνια μας δώστε μας πίσω τα χαρτιά μαςΚλέφτες!Στα ψέματα παίζαμε!
Η Συνέχεια 3

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τόλης Νικηφόρου καμιά φορά σαν δέντρο ή σαν πουλί

υπάρχει μέσα μου ένα φως. καμιά φορά σαν δέντρο ή σαν πουλί ή ξέφτι απ’ το γαλάζιο στο περβάζι σου. υπάρχει μέσα μου ένα φως που όλα τα ξέρε...