Carol Ann Duffy - Δήμητρα

Όπου έζησα – χειμώνας και χέρσα γη.
Κάθισα στο ψυχρό πέτρινο δωμάτιό μου
διαλέγοντας λέξεις σκληρές, γρανίτη και πυρόλιθο,

να σπάσω τον πάγο. Η καρδιά μου κομμάτια –

Το προσπάθησα, όμως οι λέξεις πέρασαν ξυστά,

χωρίς αποτέλεσμα, πάνω από την παγωμένη λίμνη.

Εκείνη επέστρεψε από ένα μεγάλο, μακρινό ταξίδι,

κι όμως την είδα, επιτέλους, να βαδίζει,

τη θυγατέρα μου, το κορίτσι μου, μέσα από τους αγρούς,

ξιπόλητη, φέρνοντας όλα τα λουλούδια της άνοιξης

στο σπίτι της μητέρας της. Το ορκίζομαι

ο αέρας γλύκαινε και μαλάκωνε, στο πέρασμά της,

ο γαλάζιος ουρανός χαμογελούσε, αβίαστα,

με το μικρό ντροπαλό στόμα μιας νέας σελήνης

Carol Ann Duffy (μετ. Βικτωρία Καπλάνη)