Allen Ginsberg-Το παράπονο του αστέγου

Συγγνώμη φιλαράκο, δεν θα ‘θελα να σ’ ενοχλήσω

μα γύρισα από το Βιετνάμ

όπου σκότωσα πολλούς κυρίους Βιετναμέζους

κι επίσης κάμποσες κυρίες

και τον πόνο δεν μπόρεσα ν’ αντέξω

κι από τον φόβο το ‘ριξα στην πρέζα

κι έκανα αποτοξίνωση κι έχω ξεμπλέξει τώρα

μα δεν έχω που να κοιμηθώ

και δεν ξέρω τώρα τι να κάνω

Συγχώρα με φιλαράκο, δεν θα ‘θελα να σ’ ενοχλήσω

μα στο σοκάκι κάνει παγωνιά

και μ’ έχει φάει η μοναξιά

κι έχω ξεμπλέξει με την πρέζα,

μα ζωή μου είναι χάλια

Τρίτης Λεωφόρος

και οδός Ε. Χιούστον

στη νησίδα της γωνίας κάτω απ’ το κόκκινο φανάρι

σκουπίζω το παρμπρίζ σου μ’ ένα βρόμικο πανί.

Πηγή:https://www.poets-radio.net/%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%B5%CE%BD-%CE%B3%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CF%83%CE%BC%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%BA-%CE%BC%CF%80%CE%AF%CF%84%CE%BD%CE%B9%CE%BA-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B7%CF%84%CE%AE%CF%82-%CF%83/?fbclid=IwAR19lPZyvmr1uVXmSuCR6Es0zYcp8Jgxxeh6UCjy1Mkx7my7ATvRFI6_wXw