Όταν σκοτώθηκε ο αετός
ένα παιδί πήρε το κόκαλο
από το πόδι του πουλιού
και το ’κανε φλογέρα.
Καθόταν έπαιζε στην ερημιά.
Βγαίνανε τότε πίσω απ’ τα βουνά
τρεις αρματωμένοι κι άκουγαν.
Άκουγαν αμίλητοι και κάθε τόσο
γέμιζαν και ρίχνανε μια ντουφεκιά
στον άδειο ουρανό.
ΓΙΩΡΓΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1943-2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου