Anna Karina "Capitale de la douleur" (Paul Eluard)

Alphaville - Extrait 1 - Anna Karina "Capitale de la douleur" (Paul Eluard)

“Ta voix, tes yeux, tes mains, tes lèvres,
Nos silences, nos paroles,
La lumière qui s’en va, la lumière qui revient,
Un seul sourire pour nous deux,
Par besoin de savoir, j’ai vu la nuit créer le jour sans que nous changions d’apparence,
Ô bien-aimé de tous et bien-aimé d’un seul,
En silence ta bouche a promis d’être heureuse,
De loin en loin, ni la haine,
De proche en proche, ni l’amour,
Par la caresse nous sortons de notre enfance,
Je vois de mieux en mieux la forme humaine,
Comme un dialogue amoureux, le cœur ne fait qu’une seule bouche
Toutes les choses au hasard, tous les mots dits sans y penser,
Les sentiments à la dérive, les hommes tournent dans la ville,
Le regard, la parole et le fait que je t’aime,
Tout est en mouvement, il suffit d’avancer pour vivre,
D’aller droit devant soi vers tout ce que l’on aime,
J’allais vers toi, j’allais sans fin vers la lumière,
Si tu souris, c’est pour mieux m’envahir,
Les rayons de tes bras entrouvraient le brouillard.”

Capitale de la Douleur (1935)
...............................................................................................

Η φωνή σου, τα μάτια σου,
τα χέρια σου, τα χείλη σου,
οι σιωπές μας, τα λόγια μας
το φως που φεύγει,
το φως που επιστρέφει
ένα μοναδικό χαμόγελο μεταξύ μας.
Ενώ ένιωθα την ανάγκη να βρω τη γνώση,
παρακολούθησα την νύχτα να δημιουργεί την μέρα
ενώ εμείς φαινόμασταν αμετάβλητοι
ω αγαπημένη όλων,
αγαπημένη, εσύ μια και μοναδική
Το στόμα σου σιωπηλά
υποσχέθηκε να είσαι ευτυχισμένη,
Μακριά, μακριά, λέει το μίσος
πιο κοντά, κοντύτερα, λέει η αγάπη
Ένα χάδι μας οδηγεί έξω από την παιδική ηλικία μας
Βλέποντας όλο και καλύτερα την ανθρώπινη μορφή
ως έναν διάλογο εραστών
Η καρδιά δεν έχει παρά ένα στόμα
τα πάντα στην τύχη
όλες οι λέξεις δίχως σκέψη
τα συναισθήματα τρεκλίζουν
οι άνθρωποι περιφέρονται στην πόλη
το βλέμμα, η λέξη και το γεγονός ότι σ’ αγαπώ
τα πάντα κινούνται προς τα μπρος για
να ζήσουν.
Στόχευσε ευθεία, για όποιον αγαπάς
Εγώ στόχευσα προς το μέρος σου, ασταμάτητα προς το φως
Καθώς μου χαμογελάς, μοιάζει μάλλον σαν αγκαλιά και
οι ακτίνες των χεριών σου διαπερνούνε την ομίχλη

Μετάφραση: Χρήστος Σκυλλάκος

Πηγή:http://www.toperiodiko.gr/%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC-paul-eluard-%CE%AD%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%89%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%AC%CE%BE%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7%CF%82/#.XfacWWQzbIU