Άνθη κερασιάς, σταφύλι από την ξέρα του ήλιου
τα στάρκεν ωριμάζουνε με το νερό και τη φεγγερή σελήνη
ως και το χιονισμένο κάστανο κουβαλούσα
ψωμί σπίτι να πάω, να σκληρύνω την πληγή μου.
Καρπούζια! –εδώ έφαγα τα στήθεια μου
Σταφύλι! –εδώ έφαγα τα στήθεια μου
Λεμόνια! –εδώ έφαγα τα στήθεια μου
Λεμονάδικα – φορτηγά – αχθοφόροι μ’ ανθισμένες πλάτες…
(Δημοσιεύτηκε στην «Επιθεώρηση Τέχνης», τ. 84, Δεκέμβριος 1961, σελ. 573)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου