Παρασκευή 3 Ιουλίου 2020

Herman Hesse-Ποιήματα

Γυναίκες αγαπώ…


Γυναίκες αγαπώ που πριν χιλιάδες χρόνια εζήσαν
και τις αγάπησαν ποιητές και τις ετραγουδήσαν.

Και πόλεις αγαπώ που τα ψηλά, αδειανά τους τείχη
κλαίνε γενιών που σβήσανε βασιλικών την τύχη.

Και πόλεις άλλες αγαπώ που θα χτιστούν μια μέρα
όταν κανείς μας δε θα ζει κανείς μας πια εδώ πέρα.

Γυναίκες αγαπώ – λιγνές, αβρές, μ’ εξαίσια κάλλη
όπου κοιμούνται αγέννητες στων χρόνων την αγκάλη.

Σα θα ’ρθουν η ομορφιά τους που σαν άστρο θα φαντάζει
χλωμή με των ονείρων μου την ομορφιά θα μοιάζει.

Μετάφραση: Λ. Κουκούλας

Πέρ’ από τα χωράφια

Πέρ’ απ’ τον ουρανό τραβούνε νέφη
κι ο άνεμος πέρ’ απ’ τα χωράφια,
οδοιπορεί, από τα χωράφια πέρα,
το παιδί της μητέρας μου, χαμένο.

Πνέουνε τα φύλλα πέρ’ από τους δρόμους,
πέρ’ απ’ τα δέντρα τα πουλιά φωνάζουν –
πέρ’ από τα βουνά, κάπου, κι εμένα
η μακρινή πατρίδα πρέπει να ’ναι.

Μετάφραση: Άρης Δικταίος

Πάνω στους αγρούς

Πάνω στον ουρανό περνούνε σύννεφα
ο άνεμος πάνω απ’ τους αγρούς
και πάνω στους αγρούς πλανιέται
της μάνας μου το χαμένο παιδί.

Πάνω στο δρόμο φύλλα ο άνεμος φυσάει,
στα δέντρα κλαίνε τα πουλιά –
κάπου εκεί πέρα απ’ τα βουνά
το μακρινό μου σπίτι πρέπει να ’ναι.

Μετάφραση: Ανδρέας Αγγελάκης

 Πάνω απ’ τους αγρούς…

Πάνω απ’ τον ουρανό τα σύννεφα πετούν
και πάνω απ’ τους αγρούς οι άνεμοι φυσούν,
πάνω απ’ τους αγρούς οδοιπορεί
της μάνας μου το χαμένο παιδί.

Πάνω απ’ τους δρόμους τα φύλλα πετούν,
πάνω απ’ τα δέντρα τα πουλιά τραγουδούν –
κάπου πάνω απ’ τη βουνοκορφή
πρέπει να ’ναι η πατρίδα μου η μακρινή.

Μάιος 1900

Μετάφραση: Σμαρώ Τάση

Η ώρα

Είχα καιρό· μπορούσα να πηγαίνω
κι όλα δε θα ’χανε συμβεί
κι όλα καθάρια κι αγνά θα ’σαν
ως πριν από τη μέρα εκείνη!

Έπρεπε να γενεί. Ήρθεν η ώρα,
η σύντομη, η βαριά, και πήρε
γοργά, αμετάτρεπτα, μαζί της
της νεότητας τη λάμψη ακέρια.

Μετάφραση: Άρης Δικταίος

Η ώρα

Χρόνος υπήρχε· μπορούσα να είχα φύγει,
κι όλα δεν θα είχανε συμβεί,
κι όλα θα ήταν καθαρά και διαυγή,
όπως ήτανε πριν τη μέρα εκείνη!

Έπρεπε να γίνει. Η ώρα ήρθε,
η σύντομη, η αποπνικτική,
και με κάθε της βήμα πήρε,
όλη τη λάμψη της νιότης μαζί.

Δεκέμβριος 1901

Μετάφραση: Σμαρώ Τάση


Ραβέννα

Και στη Ραβέννα ακόμη πήγα.
Μια μικρή πολιτεία νεκρή ’ναι,
που ’χει εκκλησιές πολλές κι ερείπια, –
μπορείς για δαύτα να διαβάσεις.

Βαδίζεις και κοιτάς τριγύρω,
οι δρόμοι σκοτεινοί κι υγροί ’ναι
κι είναι από αιώνες σιωπηλοί
και χλόη παντού και βρύο φυτρώνει!

Είναι όπως τα παλιά τραγούδια,
που τα γροικάς και δε γελάς,
και τ’ ακούς και τα συλλογιέσαι
μετά ως βαθιά μέσα στη νύχτα.

Μετάφραση: Άρης Δικταίος


Είμαι ένα άστρο

Είμαι ένα άστρο στον άπειρο ουρανό,
που τον κόσμο παρατηρεί, τον κόσμο περιφρονεί,
και στην πυρά του φλέγεται.

Είμαι η θάλασσα που τη νύχτα θεριεύει,
η πένθιμη θάλασσα, η φορτωμένη θύματα
που νέες αμαρτίες πάνω στις παλιές σωρεύει.

Είμαι από τον κόσμο σας εξορισμένος
από περηφάνια αναθρεμμένος, από περηφάνια εξαπατημένος,
είμαι ο βασιλιάς δίχως χώρα.

Είμαι το βουβό παράφορο πάθος,
σε σπίτι δίχως εστία, σε πόλεμο δίχως σπαθί,
και άρρωστος από την ίδια μου την ισχύ.

1896

Μετάφραση: Σμαρώ Τάση

 Λευκά σύννεφα

Ω! δες, αιωρούνται πάλι
σαν μελωδίες απαλές
όμορφων ξεχασμένων τραγουδιών
στον καταγάλανο ουρανό!

Καμιά καρδιά να τα νοιώσει δεν μπορεί,
που σε μακρινό ταξίδι
όλου του πόνου κι όλης της χαράς τη γνώση
αυτού που ταξιδεύει δεν θα δει.

Εγώ αγαπώ τα λευκά, τα αιθέρια
σαν τον ήλιο, τη θάλασσα και τον αέρα,
γιατί των ανέστιων
είναι άγγελοι κι αδέρφια.

Νοέμβριος 1902

Μετάφραση: Σμαρώ Τάση

Βιβλία

Του κόσμου αυτού όλα τα βιβλία
δεν σου φέρνουν ευτυχία,
αλλά μυστικά σε οδηγούν
στον εαυτό σου πίσω.

Εκεί τα πάντα που χρειάζεσαι θα εύρεις,
τ’ αστέρια, το φεγγάρι και τον ήλιο,
γιατί το φως που μ’ ερωτήσεις γυρεύεις,
κατοικεί μέσα σε σένα τον ίδιο.

Η σοφία που έψαχνες καιρό
μέσα σε κάθε βιβλιοθήκη,
τώρα λάμπει σε κάθε σελίδα –
γιατί τώρα σου ανήκει.

Απρίλιος 1918

Μετάφραση: Σμαρώ Τάση

Πεταλούδα στο κρασί

Στο κύπελλο με το κρασί μια πεταλούδα πετά,
στο γλυκο χαμό της υποκύπτει μεθυσμένη,
λάμνει βρεγμένη να πεθάνει αποφασισμένη·
ώσπου στο τέλος το δάχτυλό μου από μέσα την τραβά.

Έτσι είναι κι η καρδιά μου, την έχουν τα μάτια σου τυφλώσει,
ευτυχισμένη στο ευωδιαστό κύπελλο της αγάπης βυθισμένη,
να πεθάνει αποφασισμένη, απ’ το κρασί της μαγείας σου μεθυσμένη,
αν μια κίνηση του χεριού σου την μοίρα μου δεν περατώσει.

6 Ιουλίου 1919

Μετάφραση: Σμαρώ Τάση

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου