Anne Sexton-Φρενίτις

εν είμαι τεμπέλα.

Έχω πάρει την αμφεταμίνη

της ψυχής.

Κάθε μέρα, σβήνω από τα χαρτιά μου

τον Θεό

της γραφομηχανής μου.

Βιαστικά. Ορμητικά

σαν ένας λύκος που ξεσχίζει

μια ζωντανή καρδιά.

Δεν είμαι τεμπέλα.

Όταν ένας τεμπέλης, λένε,

κοιτάει προς τα επουράνια,

οι άγγελοι αμπαρώνουν

τα παράθυρα.

Ω άγγελοι,

άστε τα παράθυρα ανοικτά

ώστε να διεισδύσω

και να κλέψω τα πάντα,

αντικείμενα που μου θυμίζουν

ότι δεν εξαφανίζεται η θάλασσα,

αντικείμενα που μου θυμίζουν

ότι η λάσπη θέλει να ζήσει,

ότι ο Χριστός που περπάτησε

για μένα

περπάτησε στ’ αλήθεια

και ότι τούτη η φρενίτιδα,

που μου τσιμπάει την καρδιά

όλο το πρωί σαν μέλισσα,

θα κάνει τους αγγέλους

να κρατήσουν τα παράθυρα

τους ανοικτά

πλατιά σαν εγγλέζικη

μπανιέρα.

(από τη συλλογή The Awful Rowing Toward God [1975])

μτφ: Δώρα Στυλιανίδου

Οδός Πανός – τεύχος 135/Ιαν. 2007

[www.catisart.gr]