Άλλη κίνηση δεν θα κάμω πια
γιατί ο χειμώνας – δάσκαλος
ποτέ του δεν με κοίταξε ακίνητος
τόσο βαθιά
με το ένα μάτι γκρίζο και τ’ άλλο άσπρο
σαν της γάτας.
Στέκομαι επιτέλους
το μέλλον αλλάζει πόδι μουδιασμένο
τ’ αλλά μου μέλη
απλές υποθήκες θανάτου.
Κοίτα, η κάμαρα
πάλι μεταμορφώθηκε σε νύχτα
κι η νύχτα σε κάμαρα.
Απ’ έξω το τίποτα λάμπει
σε άσπρη δόξα…
Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, ΤΑ ΣΚΟΡΠΙΑ ΧΑΡΤΙΑ ΤΗΣ ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ, εκδόσεις Εγνατία σειρά ΤΡΑΜ 1977
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου