Θέλω να γράψω, αλλά μου βγαίνει αφρός,
θέλω να πω πάρα πολλά, αλλά κολλάω˙
δεν υπάρχει ειπωμένος γρίφος που δεν είναι σούμα,
δεν υπάρχει πυραμίδα γραφτή χωρίς καρδιά.
Θέλω να γράψω αλλά αισθάνομαι πούμα˙
θέλω να στεφανωθώ, αλλά κρεμμυδώνομαι.
Δεν είναι μιλημένος βήχας που δεν γίνεται ομίχλη,
δεν υπάρχει θεός και γιος θεού δίχως εξέλιξη.
Πάμε, λοιπόν, γι΄ αυτό, να φάμε χόρτο,
σάρκα από κλάμα, φρούτα από λυγμό,
τη μελαγχολική ψυχή μας σε κονσέρβα.
Ας πηγαίνουμε! Ας πηγαίνουμε! Είμαι πληγωμένος˙
πάμε να πιούμε αυτό που είναι πιωμένο,
πάμε , κόρακα, να γκαστρώσουμε την κορακίνα σου.
Μετάφραση: Ρήγας Καππάτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου