Άρωμα γιασεμιών η διάθεσή μου:
να πνέουν τα στήθη μου άπειρα τα μύρα,
πλούσια σε χρώματα η ενθύμησή μου
να πλέει μέσα σ' έκστασης πλημμύρα.
Μ' ανθοστεφάνωτη την κεφαλή μου,
με πάθος κι εμπνοή να κρούω μία λύρα
και μεθυσμένη από χαρά η ψυχή μου
να λησμονάει και θάνατο και Μοίρα.
Στου δειλινού την απαλότατη ώρα,
πλήθος ευγένειες άνθισαν εντός μου
πλήθος χαρές η θύμηση του Κόσμου.
Και στ΄ όνειρο που πλέκω στη μαγεία
προς κάποια μακρινή αρμενίζη χώρα,
που τα λουλούδια έχουν λιτανεία...
Πηγή: Θάλεια Ιερωνυμάκη, Ο Δανδής και ο Πιερότος: Μαλάκασης, Καρυωτάκης, Φιλύρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου