Πριν γυρίσει τούμπα ο άνεμος και γίνει θάλασσα,
και η νύχτα ένα σώμα γίνει με το πένθιμό της ρούχο,
και πριν τ΄ αστέρια και η σελήνη απλώσουνε στον ουρανό
τους χυμούς των κορμιών τους˙
πριν το φως, οι σκιές και τα όρη
δούνε τις ψυχές απ΄ τις ακμές τους ν΄ ανατέλλουν˙
πριν ακόμα πλεύσει οτιδήποτε μες στον αέρα -
πολύν καιρό πριν από τις πρωταρχές,
όταν δεν είχε γεννηθεί η ελπίδα
ούτε άγγελοι περιφέρονταν με την ακλόνητή τους λευκότητα˙
όταν το νερό δεν ήταν καν εν γνώσει του Θεού˙
πιο πριν, πιο πριν, πολύ-πολύ πιο πριν,
όταν δεν είχε ακόμα λουλούδια στις στράτες
γιατί ούτε στράτες υπήρχαν ούτε λουλούδια˙
όταν ο ουρανός δεν ήταν γαλανός ή τα μυρμήγκια κόκκινα,
ήμασταν ήδη εμείς: εσύ κι εγώ.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου