Arthur Rimbaud-Αίσθηση

Αίσθηση

Μέσα στο καλοκαιρινό γαλάζιο μούχρωμα στη δημοσιά θα βγω

Θα με τσιμπολογούν στάχια ψηλά, μεσ’ τα λιανόχορτα θα περπατώ

Ονειροπόλος, τη δροσιά ως τ’ ακράνυχά μου νιώθοντας

Αναμαλλιάρης στο γλυκό λουτρό του ανέμου.

Δεν θα μιλώ, τίποτα δεν θα σκέφτομαι

Κι ωστόσο αγάπη απέραντη θ’ απλώνει στην καρδιά μου

Και δραπετεύοντας μακριά, πολύ μακριά, σαν τσιγγανόπουλο,

Στην αγκαλιά της εξοχής θα βυθιστώ σα νάταν ταίρι μου, δικιά μου.

απόδοση: Μαριάννα Παπουτσοπούλου

Sensation

Par les soirs bleus d'été, j'irai dans les sentiers,

Picoté par les blés, fouler l'herbe menue :

Rêveur, j'en sentirai la fraîcheur à mes pieds.

Je laisserai le vent baigner ma tête nue.

Je ne parlerai pas, je ne penserai rien :

Mais l'amour infini me montera dans l'âme,

Et j'irai loin, bien loin, comme un bohémien,

Par la nature, heureux comme avec une femme.

Μάρτιος, 1870

Arthur Rimbaud