Θά ρθω στο φοιτητικό σου δωμάτιο
με τα πεταμένα ρούχα και τα βιβλία
που δεν διαβάζεις πιά.
Θ ανοίξω τα παράθυρα , θ ανάψω το τζάκι
θα μαγειρέψω το φαγητό που σ άρεσε από παλιά
και θα γεμίσω τα ποτήρια κρασί
κόκκινο σαν το αίμα.
Κι όταν δω στα μάτια σου
εκείνα τ άστρα π αγαπώ
θα σ αγκαλιάσω , γιέ μου
και θα φύγω.
Και στην εξώπορτα ,όπου παραμονεύει
εκείνος ο δαιμόνιος
Πορφύριος Πετρόβιτς
θα τον βουτήξω απ το γιακά
και θα του το πώ να το νιώσει
Ιδού εγω. Ο φονιάς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου