Samuel Taylor Coleridge- [Κούμπλα Χαν]

Στο Ξαναντού διάτάξε ο Κούμπλα Χαν
να χτίσουνε παλάτι ηδονής.
Εκεί που τ’  Άλφ τ’ άγια νερά κυλάν
μέσ’ απ’ αμέτρητες σπηλιές, πριν παν
στην αγκαλιά θάλάσσας σκοτεινής.

Δυό φορές πέντε μίλια χώμα καρπερό
κυκλώσαν κάστρα κι’ ένα τείχος φοβερό,
φιδίσια τρέχανε ρυάκια, λάμπαν άλση
και ανθισμένα λιβανόδεντρα
κι’ ήσαν αρχαία σαν τους λόφους δάση,
που φωτεινά ’γκαλιάζαν σύδεντρα.

Αλλ’ ω! έκοβε φαράγγι μυθικό
τον πρασινόλοφο, τον κεδροφυτεμένο,
άγριο μέρος! άγιο όσο μαγικό,
γυναίκας θρήνος, για εραστή δαιμονικό,
σε φεγγαρόχαση ποτέ ‘χε στοιχειωμένο.

Κι’ απ’ το φαράγγι μ’ ένα σάλο αναβρασμού,
λες και σε κρίση η γης ανάσαινε πνιγμού,
τινάχτη απότομα πανίσχυρη πηγή..
Και μέσ’ τους πίδακες που βγαίναν ‘δώ και ‘κεί,
και βράχους πού ‘πεφταν σαν ξαφνικό χαλάζι
χορεύοντας, όπως φλοιούς τινάζει
του θεριστή από τα στάχυα το κοπάνι,
με μιάς, για πάντα, τ’ άγιο ανάβλυσε ποτάμι.

Για πέντε μίλια, από κοιλάδες κι’από δάση,
σαν μαίανδρος τ’ άγιό ‘τρεχε ποτάμι
κι’ ύστερα από σπηλιές που νους δεν βάνει,
πριν σε νεκρό ωκεανό βροντοβουλιάξει.
Κι’ άκουσε στις βροντές να προμηνάν
προγόνοι πόλεμο φρικτό ο Κούμπλα Χαν!
Του παλατιού της ηδονής ο ίσκιος
πάνω στα κύματα επέπλεε
εκεί που απ’ την πηγή ο ήχος
και τις σπηλιές ανάκατα έφτανε.
Ένα ηλιόλουστο παλάτι ηδονής, σαν από μάγο
χτισμένο λες..και οι σπηλιές του από πάγο!

Σε όραμα που κάποτε εγώ είδα,
κόρη απ’ της Αβησσυνίας την χώρα
σαντούρι έπαιζε και τραγουδούσε ‘νά σκοπό,
σκοπό παράξενο, για το βουνό Αμπόρα..

Αν μέσα μου μπορούσα εγώ ξανά
τα λόγια.. τον σκοπό να θυμηθώ,
τόση αγαλλίαση θα ένοιωθα, βαθειά,
που στον αέρα το παλάτι’κείνο’γώ
θα τό ‘κτιζα.. με τέτοια μουσική,
το λιόλουστο παλάτι! τις παγοσπηλιές!
κι’ όσοί ακούγαν θε να τό’βλεπαν εκεί..
κι’ όλοι θ’ ανάκραζαν:-Προσέχτε! προσοχή!
μαλλιά’χει π’ανεμίζουν, στα μάτια του αστραπή!
Χαράξτε γύρω του ‘νά κύκλο τρεις φορές,
κλείστε τα μάτια σας με τρόμο ιερό,
γιατί μεγάλωσε με μέλι και νερό
και γάλα ήπιε από παράδεισου πηγές…

[Απόδοση : Μιχάλης Ελμύρας]

https://www.bibliotheque.gr/article/80060