να πεθαίνεις κάθε μέρα και λίγο περισσότερο
να κόβεις τα νύχια
τα μαλλιά
τις επιθυμίες
να μάθεις να σκέφτεσαι τα μικρά
και τα απέραντα πράγματα
τα πιο μακρινά κι ακίνητα
αστέρια
στον κηλιδωμένο ουρανό
σαν ένα ζώο που φεύγει
τον ουρανό
τρομαγμένο από μένα
Blanca Varela (1926-2009)
Mετάφραση: Χαράλαμπος Δήμου
Concierto animal, 1999
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου