Δροσιά τοῦ πόνου κρυφογέννητη
Βγῆκε στὸ φῶς κ’ ἔγινε δάκρυ
Κ’ ἔλαμψε μιὰ στιγμή καὶ σβύστηκε
Στῶν βλεφαρίδων σου τὴν ἄκρη.
Τὸ δάκρυ ἐκεῖνο, ὅπου κι’ ἂν στάλαζε,
Θᾆχεν ἀταίριαστη τὴ χάρη:
Μέσ’ στὴν καρδιά σου τὸ ματάκλεισες
Καὶ γίνηκε —μαργαριτάρι.
Γεώργιος Δροσίνης, Φωτερά Σκοτάδια 1903-1914
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου