Θα ’ρθει πάλι στη θάλασσα
των ανέμων το χάδι
να ταράξει τα διάφανα
νερά προς το βράδυ.
Στο πανί κάποιας βάρκας
το καλοκαίρι μαυρίζει,
ένας σκύλος κατάμαυρος
κυνηγημένος γυρίζει.
Και κοιμάται η ύπαιθρος
στον θλιμμένο τον τόνο
σαν το κλάμα παιδιού
βουτηγμένου στον πόνο.
Κι έτσι τώρα στον κόσμο
που σημάδια σού δίνει
στο βυθό θ’ αφεθείς
αυτής της γλύκας που σβήνει.
Μετάφραση: Σωτήρης Τριβιζάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου