Όταν ο άντρας
εισχωρεί στη γυναίκα,
σαν αλλεπάλληλα κύματα που δαγκώνουν την ακτή,
πάλι και πάλι,
και η γυναίκα ανοίγει το στόμα της από ηδονή
και τα δόντια της λάμπουν
σαν το αλφάβητο,
ο Λόγος εμφανίζεται αρμέγοντας έν΄αστέρι,
και ο άντρας
μέσα στη γυναίκα
δένει έναν κόμπο
ώστε ποτέ πια
να μη χωρίσουν
και η γυναίκα
αναρριχάται σ΄ένα λουλούδι
και καταπίνει το στήμονά του
και ο Λόγος εμφανίζεται
και απελευθερώνει τα ποτάμια τους.
Αυτός ο άντρας,
αυτή η γυναίκα
με τη διπλή τους πείνα
προσπάθησαν ν΄αγγίξουν
το παραπέτασμα του Θεού
και για μια στιγμή το κατάφεραν,
όμως ο Θεός
μέσα στη διαστροφή Του
λύνει τον κόμπο.
Μετάφραση: Χάρης Βλαβιανός [Ανθολογία ερωτικής ποίησης) Φεβρουάριος 2013 Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ σελ.26-27.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου