Το μίσος είν’ ένα κοφτερό
μαχαίρι μυτερό, μετέωρο
που αποστάζει δικό του,
σταγόνες, αίμα καφτερό,
κόκκινο και πυκνό.
Το κρατάς στο ζωντανό σου χέρι
και το αισθάνεσαι ζωντανό,
το μυτερό όπλο, φονικό,
στο δικό σου σα να υπάρχει μέσα
σώμα και μαζί στο ξένο.
Του μίσους ηδονή απίθανη
ορμή μαζί και τυράννια.
Το πλοίο, 1955. Τα ποιήματα, Α΄. Οι εκδόσεις των φίλων, 1973. 335.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου