Αποδώ θα περνούσε το περιστέριείχαν ανάψει δαδιά γύρω στους δρόμουςάλλοι άνθρωποι φυλάγαν στις δενδροστοιχίεςπαιδιά κρατούσαν στα χέρια σημαιούλες τότε το άσπρο περιστέρι μ’ άγρια δόντια |
Αποδώ θα περνούσε το περιστέριείχαν ανάψει δαδιά γύρω στους δρόμουςάλλοι άνθρωποι φυλάγαν στις δενδροστοιχίεςπαιδιά κρατούσαν στα χέρια σημαιούλες τότε το άσπρο περιστέρι μ’ άγρια δόντια |
Του πόθου τ' αγρίμι δεν τρώει, δεν πίνει δεν ξαποσταίνει. Πεινάει για σένα, διψάει για μένα και περιμένει. Σε θέλω στο πλευρό μου ακο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου