Ανέστης Ευαγγέλου - Η πληγή

Εδώ

λίγο πιο κάτω απ’ το λαιμό

στο στήθος

παίζοντας σχεδόν

ανύποπτη

ανέμελη

άφησες το βαθύ σου σημάδι

με χάραξες παντοτινά.

Πέρασαν τόσα χρόνια, βέβαια, από τότε

αλλά

φεγγρίζει, ξέρεις, κάτω από τα ρούχα ακόμα

παράξενα

δεν μπορώ να κρυφτώ, με βλέπουν

να ο σημαδεμένος λεν και με το δάχτυλο

με δείχνουν.

Τα βράδια, ωστόσο,

βγάζω τα ρούχα μου ένα ένα και στο φως

της λάμπας, γυμνός,

χαϊδεύω τρυφερά την πληγή

την προσκυνώ

και με κρυφή περηφάνια τη φροντίζω.

Από τη συλλογή Το διάλειμμα (1976)