Πριν κρεμάσει η βροχή σταλαχτίτες
παγερούς στην καρδιά μου
και πριν ο χρόνος σκορπίσει τη σκόνη μου,
θα'χει παίξει η ψυχή μου το μαχαίρι της
μες στο σπλάχνο της νύχτας-δίχως αντάλλαγμα.
Ωστόσο μου φτάνει που μπορώ να επιστρέφω
σε τούτο τον τόπο. Μου αρκεί ότι σκύβω
κόβω ένα άνθος,το πιάνω απ'το μίσχο
και βαδίζω κρατώντας, κάτω απ'αυτό
το λαμπρό ηλιοβασίλεμα,
την αμοιβή μου στο χέρι μου.
Νικηφόρος Βρεττάκος (1912 -1991)
Πηγή: Ενότητα: «Παραλειπόμενα», Τα ποιήματα, Τόμος πρώτος,Τρία φύλλα- 10-1999.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου