Ελένη Λιντζαροπούλου - Μισή πατρίδα

Αναδύομαι στεφανωμένη άλαλα πουλιά.

Ούτε ο ίσκιος μου δε με θέλει.

Αφόρητα χείλη απευθύνουν

ικεσίες στον ουρανό.

Γίνομαι πέτρα, βράχος,

αγκάθι, ρευστό πρωινό,

αγριελιά, τριβόλι.

Σταλάζω περσινό νερό

κι ερειπωμένα σώματα.

Μάταια.

Πουθενά δεν σε συνάντησα.

Ο πίθος των Γυναικών, 2013.