Δημήτρης Αρμάος - Τραγούδι Απελπισίας των Κραιπαληφόρων

Γύφτινοι μήνες ορεινοί.
Κύμινο, κύμινο το Χρέος,
που πάνω κάθουνταν- ποινή-
ένας, μοιραίος,

της γειτονιάς μας ορμαθός
αληταράδων σε παγκάκια
κ' ένας μορμόνος αγαθός
μ' εφτά τασάκια.

...............................................................

Μόνοι κινήσαμε. Γυμνοί.
Με την κατάρα των γονιών μας.
Και, βρίζοντα σ' ένα χουνί,
των οματιών μας

πήραμε. Κι είχαμε κοντά
ένα φτερό, ένα τάλληρο κ'
ένα καημό- σε στυλ DADA
( η σε ήχο ROCK).