Αναστασία Γκίτση - η τάδε του τάδε και της τάδε γένους τάδε

ο πατέρας

ο πατέρας αλλάζει πλευρό στον ουρανό

η μητέρα ξεκλειδώνει το άδειο σπίτι

 

εμείς

κουμπώνουμε τα χέρια

γινόμαστε η λεπτομέρεια που κλαίει

 

ο πατέρας πάλι

ο πατέρας είχε ένα δέντρο

ο πατέρας αγαπούσε το δέντρο

ο πατέρας έτρωγε μαζί με το δέντρο

-με εμάς μόνο κάθε δεύτερη Τρίτη-

ο πατέρας θυσίασε τρία από

τα τέσσερα παιδιά του στο δέντρο

-για την εύνοια των θεών-

ο πατέρας αποκοιμιόταν δίπλα στο δέντρο

ο πατέρας ετοιμάστηκε να θυσιάσει

το τέταρτο παιδί στο δέντρο

η μητέρα έκοψε τον πατέρα

η μητέρα έκοψε το δέντρο

 

τους έθαψε μαζί

 

ο πατέρας ξανά

ήταν αλλιώτικος ο πατέρας

εκεί που όλοι βλέπαμε λύκους

τα βράδια

μου έδειχνε το

ενδιάμεσο

και την λεπτομέρεια

του παραμυθιού

 

τώρα που μεγαλώνει

με φίλους αόρατους

σχεδιάζει αποδράσεις

μαζί του

δεν με παίρνει

 

      ό,τι ΛύΠει ΣΥΝΑΡΜΟΛΟΓείΤΑΙ, Σαιξπηρικόν, 2023  

Διαβάστε περισσότερα: https://poets.gr/el/poihtes/gitsi-anastasia/979-o-ti-lypei-synarmologeitai/2800-i-tade-tou-tade-kai-tis-tade-genous-tade