Κι ο ίσκιος του ίσκιου αυτού
Θεέ μου;
Να έρθω να γονατίσω.
Και να·
βλέπω
Μες την καρδιά μου χώμα
βλέπω σκουλήκια
κανένα λιβάνι δε μυρίζω
Μα εκεί, αναπαυομαι.
Σε ψάχνω στον αερα
Να σου η άνοιξη
Να σου το μύρο
Να η ανασταση
Τα ψυχοσάββατα
Που πέρασαν στους αιώνες
Αντηχούν τα ονοματα
Μέσα στο δικό μου χωμα
Κι αναπνέω, όταν έρχεσαι
Αυτό που ονομάζουν
Αγάπη ατελείωτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου