Νάνος Βαλαωρίτης-Η ζωή μου μετά θάνατον εγγυημένη

Θα συνεχίσω άραγες να γράφω και μετά θάνατον; Έχω γράψει σε ώρα τροπικής θύελλας τις παραμονές του τέλους κι όταν το πλοίο βυθιζόταν τραγούδησα στο κατάστρωμα κι όταν γκρεμίζονταν οι πυλώνες του ναού, έκρουσα τις φωνητικές μου χορδές με την τελευταία μου πνοή…

Έγραψα σε ώρες συσκότισης λόγω διακοπής ρεύματος, σε ώρα ψυχικού κλονισμού, παγιδευμένος κάτω από χαλάσματα χωρίς αέρα κι αντικρίζοντας εκτελεστικά αποσπάσματα δικτατοριών. Έγραψα ακούγοντας εκκωφαντικές συναυλίες σκληρού ροκ και στο κρεβάτι μου όταν κοιμόμουνα: τώρα χρειάζομαι μόνο χαρτί και καλαμάρι και θα συνεχίσω να γράφω στον αιώνα τον άπαντα.

Μα που θα βρω χαρτί και καλαμάρι στον τάφο;

Χμ, δεν το ‘χα σκεφτεί αυτό. Θα πρέπει να τα παραγγείλω εγκαίρως από πριν. Και σε μεγάλες ποσότητες. Μα τι θα κάνω αν σαπίσει;

Τότε θα πρέπει να γράψω με πνευματική πένα, σε πνευματικό χαρτί. ΄Η ακόμα καλύτερα, θα υπαγορεύσω σε κάποιο συγγραφέα που ζει στοιχειώνοντάς τον αφού πεθάνω.Έτσι άλλωστε ο τυφλός Μίλτωνας δεν υπαγόρευε στην κόρη του κάθε μέρα τη συνέχεια του Απολεσθέντος Παραδείσου, όπως την είχε σκεφτεί την προηγούμενη νύχτα, κι ο Iρλανδός Φέργκους Μακρόιχ δεν υπαγόρεψε το επικό αφήγημα του “Τέιν” από το μνήμα του, σε κείνον που το κατέγραψε, κι ο Όμηρος δεν έκανε έκκληση στις Μούσες να τον βοηθήσουν με την Ιλιάδα και την Οδύσσειά του, κι όπως μαρτυρούν οι ηθοποιοί που φτιάξανε την πρώτη έκδοση των έργων του —το χέρι του Σαίξπηρ έγραφε απευθείας ό,τι σκεφτότανε χωρίς να σβήνει ποτέ του τίποτα, κι ο Ουίλιαμ Μπλέικ δεν αντέγραφε τον Μίλτωνά του από ένα άλλο μεγάλο ποίημα που υπήρχε κάπου στο Υπερπέραν, κι ο Βυάσα δεν υπαγόρευε από μνήμης την “Μαχαμπαράτα” στον ελεφάντινο θεό της γραφής Γκανέσα, κι ο Αριστέας δεν έγραψε την “Αριμασπεία” επιστρέφοντας από τους νεκρούς, κι ο Ντάντε δεν έκανε το ίδιο ταξίδι Στη μέση του δρόμου της ζωής του, κι όπως μας λέει ο Πλάτωνας, ο Αρμένιος ΄Ηρ δεν περιέγραψε τον Κάτω Κόσμο με πολλές λεπτομέρειες, κι όλοι αυτοί οι Σαμάνες της Κεντρικής Ασίας δεν κάνουν ταξίδια νοερά στον άλλο κόσμο περιγράφοντάς τον την ίδια ώρα στο ακροατήριο τους, κι ο Οδυσσέας δε ξαναγύρισε από τον Άλλο Κόσμο περιγράφοντας τον την ίδια ώρα στο ακροατήριο τους, κι ο Οδυσσέας δε γύρισε από το Υπερπέραν ύστερα από 20 χρόνια, μόνο και μόνο για να ξαναφύγει αμέσως για άλλες περιπέτειες, κι ο Ουίλλιαμ Μπάτλερ Γέητς δεν έγραψε το “Όραμα” από πνεύματα που μιλούσαν μες απ’ τη γυναίκα του σε κατάσταση ύπνωσης […]

(Νάνος Βαλαωρίτης, Η Ζωή μου μετά θάνοτον εγγυημένη, Εκδόσεις Νεφέλη, Αθήνα 1993)

Πηγή:https://www.facebook.com/NanosValaoritis/posts/505473862837936/