Ernest Hemingway-Δύο ποιήματα

ΜΟΝΠΑΡΝΑΣ

Κανείς απ’ τους γνωστούς μας δεν αυτοκτονεί ποτέ στη γειτονιά

Όχι μ’ επιτυχία τουλάχιστον.

Ένα παιδί από την Κίνα αυτοκτόνησε κι είναι τώρα νεκρό

(τα γράμματά του συνεχίζουν να τα ρίχνουν στη θυρίδα του στο Ντομ).

Ένα παιδί από τη Νορβηγία αυτοκτόνησε κι είναι τώρα νεκρό

(κανείς δεν ξέρει πού βρίσκεται τώρα το άλλο παιδί από τη Νορβηγία).

Βρήκαν ένα μοντέλο νεκρό

μόνο του στο κρεβάτι κι εντελώς νεκρό

(τρομερή ταλαιπωρία για τον θυρωρό).

Γλυκό λάδι, ασπράδι αβγού, μουστάρδα και νερό, σαπουνάδα

και μια αντλία στομάχου σώζουν τις ζωές των γνωστών μας.

Και κάθε βράδυ οι γνωστοί μας είναι σε κάποιο καφέ.

(μτφ. Χ.Γ.)


ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΠΙΚΕΦΑΛΙΔΑ

Γιατί έχουμε σκεφτεί τις πιο μεγάλες σκέψεις

Κι ακολουθήσαμε τη συντομότερη οδό.

Και γιατί έχουμε χορέψει του διαβόλου τους σκοπούς,

Τρέμοντας ύστερα στο σπίτι προσευχόμαστε·

Δουλεύουμε σε έναν κύριο τη νύχτα,

Σ’ έναν άλλο την ημέρα.

(μτφ. Χ.Γ.)

Ερνεστ Χέμινγουεϊ (21 Iουλίου 1899 - 2 Ιουλίου 1961) "Ποιήματα"

Πηγή:https://bookstandfiles.wordpress.com/2012/12/11/%CE%B1%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%B1-%CE%B9%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CF%84%CF%83%CE%B9%CF%84%CF%83-%CE%B5%CF%81%CE%BD%CE%B5%CF%83%CF%84-%CF%87%CE%B5%CE%BC%CE%B9%CE%BD%CE%B3%CE%BF%CF%85%CE%B5/