Παρασκευή 7 Αυγούστου 2020

Νικηφόρος Βρεττάκος - Άπλωνα, θάλασσα…

 

Άπλωνα, θάλασσα, τα χέρια παντού,

Ζητώντας απ’ όλα βοήθεια κι αγάπη.

Όλα μού έδωσαν. Κι εκτός από τον

ομιλούντα σου φλοίσβο και τον

ρυακίζοντα ουρανό, η ψυχή μου

πήρε απ’ όλα, θησαύρισε

πράγματα. Κι έγινε ομοίωση,

σώμα μικρό του παντός. Η φωνή του

φωνή μου, φως μου το φως του.

Η ψυχή μου, ο κόσμος που γίνεται

λόγος. Η ψυχή μου, ο λόγος

που γίνεται κόσμος.


Συνάντηση με τη θάλασσα, 1991

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου