Emily Dickinson ~ Ανεπαίσθητα σα λύπη...

 Ανεπαίσθητα σα Λύπη

Κύλησε το καλοκαίρι -

Ανεπαίσθητα πια τόσο

Που έμοιαζε με Προδοσία -

Όπως Δείλι που όλο πέφτει,

Ή σα να περνούσε η Φύση

Απόγευμα ήσυχο μονάχη -

Πιο νωρίς το Σούρουπο ήρθε -

Το Πρωί έλαμπε ξένο -

Χάρη αβρή, που όμως λαβώνει,

Σα να φεύγει Καλεσμένος -

Λοιπόν, χωρίς ένα Φτερό

Και δίχως Πλοίο

Δραπέτευσε απαλά το Καλοκαίρι μας

Στην Ομορφιά -

Εμιλυ Ντίκινσον, «44 ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΡΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ», επιλογή-μετάφραση-σχολιασμός Ερρίκος Σοφράς, ΤΟ ΡΟΔΑΚΙΟ, Αθήνα 2005, σ. 38.