Νίκος Κωνσταντινίδης-[άτιτλο]

Είμαστε ξερό χορτάρι τώρα,

που πριν καιρό το θέρισαν

και μένει μόνο η καλαμιά.

Στη μέση το χωράφι τούτο

έχει μια χοντρή αγριαχλαδιά.

Φυσάει από το Φαλακρό ο αγέρας και τη ζώνει.

Βγαίνει ο ήλιος από το Κορίλοβο και τη φωτίζει.

Κρύβει τις σαύρες στον τραχύ κορμό της και τα έντομα.

Στήνουν τα μεσημέρια

τσαρδάκι τα σπουργίτια εκεί λαχανιασμένα,

φέρνει ο τσομπάνος το κοπάδι του.

Είμαστε ξερό χωράφι τώρα

μέσα στον Αύγουστο.

(Από τη συλλογή «Οπτική γωνία 4», Θεσσαλονίκη 1982)

Πηγή:https://ppirinas.blogspot.com/2013/12/blog-post_20.html