Ετούτος δεν μιλά
Ηχεί
Ηχεί σαν από μακρινή σπηλιά
ανεξερεύνητου και ανώνυμου τοπίου.
Αδιάλυτη και καθαρή, πρωτόγονη η φωνή του
Μοιάζει να καταγγέλλει την ώρα
Την ώρα που τα μουγκρητά του κόσμου ανήσυχα
ψελλίζουνε το αλφάβητο της αιώνιας κραυγής.
Κάπου πιο έξω από τα σύνορα βομβεί
και γλυκοσούρνεται το δείλι
( καταρρακώνοντας μια γνώση ανώφελη
που σέρνουμε στην πλάτη μας)
μια γνώση που αποδείχτηκε ανίκανη
κι άδεια να μας βοηθήσει.
- Τώρα που πέφτουν οι αρχηγοί
Τώρα που οι νόμοι λειώνουν. ξεγυμνωθήκαμε
κι εγώ κι εσύ
και δεν υπάρχουν πια θεοί
για να κρυφτούμε-
Ετούτος δεν μιλά
Όλη τη μέρα κλαίει
μα μοιάζει να γελά.
Παύλος Σιδηρόπουλος
Πηγή: Έχω μια θλίψη για τα μακρινά αριστουργήματα, Εκδόσεις OPPORTUNA / ΠΑΤΡΑ 2018.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου