ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ
Μνήμη Γεράσιμου Γαλιατσάτου
(1890 – 1975)
Σε κείνο το περβόλι
με τις πορτοκαλιές τις λεμονιές
και το πηγάδι
πλάι στο παλιό το σπίτι
με τις πλίθρες
Ο παππούς με την αξίνα
περασμένα τα ογδόντα του
απόβραδο τη γης να σκάβει
Κι εγώ να τον ρωτώ
- Γιατί παππού δεν ξαποσταίνεις
Δε σου ’φτασαν οι κόποι
μιας ολάκερης ζωής
Κι εκείνος
- Δεν είναι τούτη δω που κάνω
δύσκολη δουλειά παιδί μου
το σκέπασμά μου συγυρίζω
Γιατί σε λίγο θα πλαγιάσω
Τώρα πια
Όρθιο τίποτα δε στέκει
Ο παππούς έχει πλαγιάσει
Το περιβόλι κάηκε
Το σπίτι το ρήμαξε σεισμός
Κι εγώ
Έχω πάψει από καιρό τις ερωτήσεις
Γιάννης Βούλτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου