Μελεάγρου-Eπίγραμμα 12.80

 

Ψυχὴ δυσδάκρυτε, τί σοι τὸ πεπανθὲν Ἔρωτος

τραῦμα διὰ σπλάγχνων αὖθις ἀναφλέγεται;

μή, μή, πρός σε Διός, μή, πρὸς Διός, ὦ φιλάβουλε,

κινήσῃς τέφρῃ πῦρ ὑπολαμπόμενον.

αὐτίκα γάρ, λήθαργε κακῶν, πάλιν εἴ σε φυγοῦσαν

λήψετ᾽ Ἔρως, εὑρὼν δραπέτιν αἰκίσεται.

[...]

Ψυχή μου πολυδακρυσμένη, του Έρωτα
η παλιά λαβωματιά κακοφορμίζει πάλι μες στα σπλάχνα.
Μη, για τ᾽ όνομα του Διός, για τ᾽ όνομα του Διός,
παραλυμένη, μην ανασκαλεύεις τη φωτιά,
που θαμποφέγγει ακόμα κάτω από τη στάχτη.
Ο Έρως, που τη μια φορά τού έχεις ξεφύγει,
αν σε ξαναγραπώσει, λησμονιάρα,
θα σε τσακίσει, τώρα που είσαι και δραπέτις.

Στράτωνος Μούσα παιδική

Μετάφραση: Γιώργος Ιωάννου