Κάθησε εκεί πρόσεχε μη χύσεις το γάλα σου.
Μαμά γιατί το γάλα είναι άσπρο
πότε θα μου πάρεις ένα ποδήλατο
που πάει ο ήλιος όταν δύσει
ποιος ανάβει τα άστρα
πεθαίνουν οι κούκλες;
Τι θα πεί φωτόνια
υπάρχει στ’αλήθεια η φεγγαρόλουστη
τι είναι τα χάπια της ευτυχίας
που είναι το τόπι μου
ποιος έμαθε τα πουλιά να τραγουδούν
πότε παντρεύονται τα μερμήγκια
γιατί μετά το καλοκαίρι έρχεται ο χειμώνας
τι θα πεί κρίσιμη ηλικία
ποιος γέννησε το Θεό
γιατί πεθαίνουμε
μιλάνε τα ψάρια;
Γιατί η Κοκκινοσκουφίτσα πήγε στο δάσος
αφού ήξερε πως ήταν εκεί ο λύκος
τι θα πεί βόμβα μεγατόννων
γερνάνε οι άγγελοι;
Γιατί να μην έχουμε και μείς φτερά
πως γίνεται η πλύση εγκεφάλου
τι χρειάζονται οι μύγες
θα με ξεχάσεις όταν πεθάνεις;
Πότε θα πάμε ταξίδι στο φεγγάρι
σ’ αρέσουν τα ροδάκινα
που βρίσκεται το αθάνατο νερό
Γιατί έκανες «αχ»
κάθε πότε γίνονται οι πόλεμοι
τις φοβάσαι τις κατσαρίδες
οι κουτοί πάνε στον Παράδεισο
που είναι ο Παράδεισος
– γιατί δεν μου απαντάς;
Μαμά όταν μιλάει κανείς πολύ
τελειώνει κάποτε η φωνή του;
Σκοτεινός θάλαμος, Άπαντα Α’ τομ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου