Έτσι, η ζωή μου εκύλησεν ανάμεσα
στην ποίηση και τ'ανούσιο επάγγελμά μου,
που ενώ του αφοσιώθηκα,
σαράντα χρόνια σκλάβος του,
πίκρες μόνο μου φύλαξε και δάκρυα.
(Δουλειά ρουτίνας:
να'χεις,λέει γι'αποστολή
τους φόρους του κοσμάκη πως ν'αυξήσεις!
κι αυτός να μηχανεύεται,
δίχως σχεδόν ντροπή
και συστολή,
σατανικές μεθόδους διαφυγής
και καταστρατηγήσεις.
Και να'χεις συναδέρφους και βοηθούς
-ο άμετρος ανταγωνισμός
και που δε φτάνει!-
που έτσι πως τους συμφέρει στοχαστούν,
ναν' έτοιμοι να σοφιστούν
κάθε εναντίον σου ρύπο και πλεχτάνη.
Δουλειά ρουτίνας:
ν'αρχινάς απ'τις οχτώ
και να τελειώνεις τα μεσάνυχτα-
στη μία!
Δουλειά μαγγανοπήγαδου,στεγνή και πληχτική,
με ιδανική παρόρμηση καμία.
Μόνο, σε κάποιες ξέχωρα
μυστηριακές στιγμές,
σαν η έμπνευση ανεπάντεχα σιμώνει,
ν'ανοίγει ένα παράθυρο
γλαυκό στη σκοτεινή σου φυλακή
και της καρδιάς σου 'άγχος ν'αλαφρώνει).
Πηγές: Παγκόσμια Ποιητική Ανθολογία "Ταξίδι στην ποίηση",Ναυτίλος
Αναδημοσίευση από: https://ennepe-moussa.gr/%CF%81%CE%AF%CE%B6%CE%B1/%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B6%CF%89%CE%AE%CF%82-%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CF%80%CE%B7%CF%82
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου