και εις τας μωράς ημάς κλείσε την πόρτα
της βασιλείας και πες: «ουκ οίδα αυτάς».
Διάλεξε εκείνες που όταν
για τις σβηστές λαμπάδες μας ζητήσαμε
απ’ το δικό τους λάδι
το αρνηθήκαν
αυτές που κοιμηθήκαν έναν ύπνο
ξένο σε κάθε απρόβλεπτη έλευσή Σου.
Νυστάξαμε κι εμείς, αυτό είν’ αλήθεια
όπως νυστάζουν οι άνθρωποι που κουραστήκαν
να περιμένουνε το θαύμα ή που νομίσαν
ότι τα θαύματα τελούνται δίχως να τα νιώσεις.
Κι όμως σαν η κραυγή μεγάλη ακούστηκε
της έλευσής Σου
τρέξαμε στους εμπόρους «αγοράσαι»
και μ΄ αναμμένες τις λαμπάδες
επιστρέψαμε για Σένα.
Λαμπάδες που πριν λίγο είχανε σβήσει
όταν το λάδι τους μας το ζητήσαν
Περαστικοί δικοί σου φτωχοί ανθρώποι
ποιός για προσφάι
ποιός για καντήλι
ποιός για την πληγή του.
Υπάρχουν, Κύριε, τόσοι τρόποι
Εν μέσω της νυκτός να ‘ρθεί ο Νυμφίος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου