Γεμίζουν οι δρόμοι, αδειάζουν οι δρόμοι
Μαζί με τον αέρα που το σύμπαν
Σαρώνει η εφηβεία
Αλλού νεκροί κι αλλού πλημμύρα ο κόσμος
Στους δρόμους σχεδόν μεθυσμένος
Υπνωτισμένος
Χαμηλά οι σημαίες, πιο ψηλά απ’ τα κεφάλια
Κι ό,τι έμεινε ανθίζει πιο κάτω από τη γη
Και τη ζάλη του
Δεμένη η αλήθεια σε κόμπους
Χωρίς το σπαθί προσπαθεί να την λύσει
Η χάρη του
Γεμίζουν οι δρόμοι, αδειάζουν οι δρόμοι
Κι η Ελλάδα χωρίς διαδρομές
Προσκεφάλι του
Θανάσης Χατζόπουλος, Κελί, εκδ. Το Ροδακιό, Αθήνα, 2000, σ. 24.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου