Ηλίας Λάγιος - Συντετμημένοι

μνήμη Ηλία Λάγιου

Μες στη βιβλιοθήκη συνοψίζοντας

Λαθραίες σαν χαμένες συγκινήσεις

Με την άδεια παραμονής του λόγιου

Εκεί όπου στην αλήθεια πισωπάτησε

Κι απ’ την πραγματικότητα λεηλάτησε

Άστρα και λέπια

Από τα επίλοιπα μέτρησε μέσα του ουλές

Κι από αυτές κρατούμενος λαχτάρησε

Την ίδια αύρα της ζωής

Όση μέλπει πέριξ κι όμως κανένας

Δεν έχει άρπαγες για να πιαστεί

Να αναπέμψει την αναπνοή

Έζησε κι έγραψε κι έφυγε

Σαν συστημένη επιστολή

Με παραλήπτη τη βροχή

Χαμένων φωνηέντων, κι ας τραυλών

Συγκοπτικών φωνών, συμφώνων βάμβακος

Άμετρων και μετρημένων φθόγγων

Έζησε κι έγραψε μες στο φευγιό

Συνάντηση, κι η κράση του αυτή

Χώνευε βλέμματα στ’ απόσκια

Κι αισθήματα στη λάβρα

Από πατέρες κι από γιους

Συντετμημένους