Κ. Π. Καβάφης - Ένας νέος, της Τέχνης του Λόγου — στο 24ον έτος του

 

Όπως μπορείς πια δούλεψε, μυαλό.—Τον φθείρει αυτόν μια απόλαυσις μισή.Είναι σε μια κατάστασι εκνευριστική.Φιλεί το πρόσωπο το αγαπημένο κάθε μέρα, τα χέρια του είναι πάνω στα πιο εξαίσια μέλη.Ποτέ του δεν αγάπησε με τόσο μέγαπάθος. Μα λείπει η ωραία πραγμάτωσιςτου έρωτος· λείπει η πραγμάτωσιςπου πρέπει να ’ναι κι απ’ τους δυο μ’ έντασιν επιθυμητή. (Δεν είν’ ομοίως δοσμένοι στην ανώμαλη ηδονή κι οι δυο.Μονάχ’ αυτόν κυρίεψε απολύτως). Και φθείρεται, και νεύριασε εντελώς.Εξάλλου είναι κι άεργος· κι αυτό πολύ συντείνει.Κάτι μικρά χρηματικά ποσά με δυσκολία δανείζεται (σχεδόντα ζητιανεύει κάποτε) και ψευτοσυντηρείται.Φιλεί τα λατρεμένα χείλη· πάνωστο εξαίσιο σώμα — που όμως τώρα νιώθειπως στέργει μόνον — ηδονίζεται. Κι έπειτα πίνει και καπνίζει· πίνει και καπνίζει·και σέρνεται στα καφενεία ολημερίς,σέρνει με ανία της εμορφιάς του το μαράζι.—Όπως μπορείς πια δούλεψε, μυαλό. [1928*]