Απόψε είδα πάλι τον πατέρα μου.
Τριαντατρία χρόνια πεθαμένος
και δεν κουράστηκε να μ’ επισκέπτεται.
Φορούσε το καπέλο του πως θα ταξίδευε.
Η μητέρα μου μπάλωνε στη γωνιά.
«Κάτσε», του λέει, «πού ήσουνα».
(Τα ωραιότερα ποιήματα για τον πατέρα, Καστανιώτης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου