Γιάννης Δάλλας-Κρίση

Τι κρίση κι αυτή

που μας απειλεί!

Ώς τώρα ξέραμε

τις συνήθεις απώλειες

που έφταναν το πολύ

ώς τα μάτια μας:

εξηφανίσθη ή απεδήμησε

Οι φευγαλέες!

Μα αυτή ʽναι πανόλεθρη

κατακλυσμός και τυφώνας

Καμιά κιβωτός

δεν μας σώζει

Καιρός νʼ ακουστεί

φωνή απʼ τα έγκατα:

αναδασμός και απόσβεση!

Κάψτε τα χρεολύσια

κι αγκαλιάστε τη γη

να καρπίσει

Ανεβείτε στο άρμα

που εξόκειλε

να γίνει φαλλός

η δικέλλα

τροχονόμος ο ήλιος

και τινάξτε απʼ τους ώμους

-οικτρή φρεναπάτη

για υπέρβαση του είδους-

τα ικάρεια φτερά

(Το ποίημα δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Η ΑΥΓΗ», 11-3-’12)