καμιά φορά έγραφα ποιήματα
για να διασώσω κάποιους σκιώδεις λογισμούς
όπως το ρυάκι που επιμένει στον λόγο του .
Είχα αγαπήσει την ερημία .
Τώρα μ αγάπησε κι αυτή.
[Ονειρεύτηκα τον Ποιητή
που κοίταζε τα χαλάσματα
και πιο πολύ ένα τοίχο φτιαγμένο από πέτρες όπου εχάλασε
και ήρθε στ όνειρό του ο άλλος Ποιητής και του λέει
-έτσι είναι και το ποίημα , σαν τον τοίχο , οπού έχει πέτρες μεγάλες, λίγες ,και πέτρες πολλές μικρές. Και οι μεγάλες πέτρες είναι το νόημα και οι μικρές αυτό που κάνει τα νοήματα να ταιριάζουν…
Και απόμεινα να κοιτάζω τον τοίχο .]
Πηγή:https://www.facebook.com/search/top/?q=%CF%80%CE%BF%CF%85%20%CE%BA%CE%BF%CE%AF%CF%84%CE%B1%CE%B6%CE%B5%20%CF%84%CE%B1%20%CF%87%CE%B1%CE%BB%CE%AC%CF%83%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1&epa=SEARCH_BOX
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου