Νεφέλη Βουτσινά Πετσιμέρη -Κάθε Φορά

 Κάθε φορά που αυτοκτονεί ένας έφηβος

Γίνεται άγριο πουλί, κατακτά τις βουνοκορφές,

δαμάζει τα σύννεφα.

Κάθε φορά που κάποιος αποφασίζει να αυτοπυρποληθεί

ως ένδειξη διαμαρτυρίας

χιλιάδες άλλοι πυρπολούν τις πόλεις μέρα και νύχτα.

Κάθε φορά που θα απελάσουν ένα άνθρωπο

χιλιάδες άλλοι θα διασχίσουν θάλασσες και ερήμους

διεκδικώντας ζωή.

Κάθε φορά που οι μπάτσοι σκοτώνουν ένα σύντροφο

κάποιοι κρυμμένοι στο βάθος της νύχτας

περιποιούνται τα καινούρια τους ΑΚ47.

Κάθε φορά που οι άνθρωποι χάνουν το δίκιο τους

ράβουν τα στόματα τους με κλωστή από ατσάλι.

Καλύτερα να πεθάνεις από τη δίψα και την πείνα

Παρά να μην έχεις δίκιο.

Κάθε φορά που οι άνθρωποι σκοτώνουν ένα άγριο θηρίο

οι λύκοι συνωμοτούν με τον έναστρο ουρανό.

Στήνουν ενέδρα στον κυνηγό.

Κάθε φορά που ανοίγουν θέσεις στις φυλακές ανηλίκων

όλο και περισσότεροι παιδιά

ονειρεύονται να γίνουν ληστές τραπεζών.

Θα έρθουν καλύτερες μέρες.

Γιατί κάθε φορά που αιχμαλωτίζουν ένα πουλί

χιλιάδες άλλα επιτίθενται στα κλουβιά

με ράμφη εκδίκησης.

Πουλιά

Άνθρωποι

Λύκοι

Ορμούν και απελευθερώνονται.

Αναδημοσίευση από: https://riotinthedunes.wordpress.com/2017/04/26/%CE%BA%CE%AC%CE%B8%CE%B5-%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AC/