Δ.Π. Παπαδίτσας-Έξοδος

Να μη φύγει για το Λορέντζο Μαρκέζ

Να μείνει εδώ δεμένο το πλοίο VASCO

Να του αδειάσουν τα στάρια και τις ρέγγες

Και κείνους τους έξι τόννους φάρμακα της ευρωπαϊκής

περιθάλψεως

Και τα μηχανήματα

Τότε το περίεργο τούτο κρανίο θα γίνει θέμα συζητήσεων

των αστυνομικών

Οι χαμάληδες θα πίνουν τη ρετσίνα τους με σκέτες ελιές

Και θα ξεφλουδίζουν ένα κρεμμύδι

Δε θα υπάρχει συμφέρον, γι’ αυτό οι λεμβούχοι

Θα είναι κακόκεφοι και το βράδυ θα τους χτυπάει στα

νεύρα η σύζυγος και τα παιδιά

Τα παιδιά που δείχνουν πάντα προθυμία να κλάψουν

Πάρε αυτή την απόδειξη και τράβα στο Λιμεναρχείο

Να σου μονογράψουν την εκφόρτωση, μη σε πάρουν

μυρωδιά οι συνωμότες

Γιατί τότε θα γεννηθεί ζήτημα παραιτήσεως του προέδρου

Και τότε οι αργόμισθοι που μέχρι σήμερα πήγαιναν

στην εκκλησία

Κι άναβαν το κερί τους θ’ ανάψουν μια μεγάλη φωτά στο κράτος

Θα το μάθουν οι πυροσβέστες κι οι ανύποπτοι του δρόμου

Θα ρωτάν ποιο μέγαρο να κάηκε

Θα φρενάρουν τα ποδήλατα, τα τραμ θα σταματήσουν

τα γκλαν γκλαν

Θα αδειάσουν τα ουρητήρια

Και η γριά ακριβώς μπροστά στη ρόδα του λεωφορείου

Θα συνεχίσει το δρόμο τους κρατώντας πάντα στο ένα της χέρι

Τη μαρμελάδα

Ρωτάν μερικοί: μήπως θα ‘πρεπε να ξαναφύγει το

πλοίο VASCO

Για το Λορέντσο Μαρκέζ

Εγώ από πριν λίγη ώρα ήμουν εκεί

Υπολόγιζα τα χρήματα που θα εισπράξω

Το μισό δρόμο μέχρι το ταμείο

Τον έκανα πάνω στη μια γραμμή του τραίνου

Έπρεπε να μη σκέφτομαι τίποτα και να βλέπω

Κατ’ ευθείαν σ’ ένα μακρινό σημάδι, ήταν

Το μεσιανό παράθυρο της αποθήκης

Ύστερα αισιόδοξος κατέβηκα απ’ τη γραμμή και βάδιζα κανονικά

Σα στράτευμα κατοχής

Και τότε ήμουν ελεύθερος ν’ αποφασίσω για οτιδήποτε

Ένας εισπράχτορας είχε τα φερσίματα της γυναίκας του

Ο καθαρός του γιακάς και το σιδερωμένο του παντελόνι

Δίναν την βεβαιότητα ότι δε θα πεθάνουμε

Είναι κάτι λεπτομέρειες – αυτό λέγαμε χθες και

με τον Κοσμά –

Που επιβάλλουν χωρίς αντίρρηση τη μοίρα μας

Το πλοίο VASCO

Το λιμάνι του Λορέντσο Μαρκέζ

Ο μισός του γερανός κι ο μισός του μέσα μας

Θεέ μου οι μικροπωλητές

Ρωσόφιλοι άλλοτε

Αγγλόφιλοι σήμερα

Ίσως αύριο ρουφιάνοι από ωριμότητα

Πουλάν σκόνες που γυαλίζουν όλα τ’ αντικείμενα

Και σταματάν τον οδοντόπονο

Να φύγει το πλοίο VASCO

Όχι να μη φύγει.

^από την ποιητική συλλογή «Η Περιπέτεια» (1951-53)