Γιάννης Στίγκας-Αντικλείδι για μελανιές

αν στερεώσω στ’ άρωμα σου βελόνα

θα ’χω πυξίδα;

Εδώ είναι ο τροπικός

με το σπασμένο στόμα

πέφτουνε μπόρες αιφνίδιες

και ξεθαρρεύει η μοχθηρή χλωρίδα στην καρδιά μου

είναι μια βάτος –δεν αρπάζει με τίποτα-

τι γκαζάκια δοκίμασα

τι βενζίνες και βασκανίες

μάλλον φταίνε κι εκείνες οι μπόρες

ή δεν έχει Θεό

αυτή η ατέρμονη περιπλάνηση

Ποιος πούστης άγγελος

μου ’δωσε τρύπιο φλασκί

και δεν έχω μια σταλιά μελωδία

Αυτό που λέμε δρόμος

είναι μόνο ένα μέρος του δρόμου

κι όλες οι Παναγίες

δεμένες στα δένδρα

Δεν είναι πια η καρδιά

είναι τα πεινασμένα της σίδερα

Γιάννης Στίγκας, Η όραση θ' αρχίσει ξανά